Eindelijk een kleurtje gekregen

Afgelopen tijd heb ik het weer druk gehad, met mijn stage en natuurlijk ook met allemaal leuke dingen doen. Ons pap en mam zijn twee weken langs gekomen. Leuk om ze na 4 maanden weer een keer te zien en dan niet via skype. Helaas moest ik doordeweeks naar stage, maar in het weekend hebben we wel veel samen gedaan.
We zijn naar de struisvogelfarm geweest. Deze vogels komen natuurlijk van nature hier niet voor, maar nog steeds wel mooie vogels om te zien. Ook hebben we nog een beetje cultureel gedaan en naar het slavenmuseum gegaan. Toch indrukwekkend om te zien hoe het hier vroeger was. We wouden ook samen de berg gaan beklimmen, maar vanwege ziekte hebben we besloten om een makkelijkere wandeling te maken. Gelukkig hebben we in die wandeling ook nog een paar keer van een mooi uitzicht kunnen genieten. Daarna nog lekker aan het stand gelegen, nog steeds aan het proberen om bruin te worden. Gelukkig ben ik niet meer zo wit als toen ik ging. Daarnaast zijn we natuurlijk ook nog vaak lekker uit eten geweest.

Daarna ben ik ook nog met vriendinnen naar Shete Boka gegaan. Een mooi kustgebied waar het water hoog tegen de rotsen opspat. Indrukwekkend om te zien. En om de dag mooi af te sluiten zijn we ook nog leguaan bij Jaanchies gaan eten.

De dag erna was de Color Walk. Heel vroeg op want het begon om half 7. Na 5 km lopen had ik eindelijk een kleurtje gekregen. Ik was paars, roze, rood, groen, oranje en geel. Gelukkig was ik na een keer douche weer wit zoals gewoonlijk.

De week daarop ben ik toch nog de berg gaan beklimmen. Een zware tocht, maar het uitzicht was het waard. Natuurlijk moet het mij weer overkomen om met mijn voet in een gat vast te komen zitten. Gelukkig heb ik alleen een paar schrammen aan overgehouden.

Afgelopen week ben ik naar de dierentuin geweest. Het park is gesloten, maar omdat ik iemand ken die daar stageloopt kon ik toch binnen. Ik mocht mee de dieren gaan voeren. Ik ben schijnbaar een van de enige mensen die zonder aarzelen een kooi met roofvogels inloopt als er wordt gezegd dat het veilig is. Helaas wou de leeuw niet eten, dus die heb ik niet kunnen voeren.

Nu gezellig in mijn eentje mijn zusjes verjaardag in de starbucks aan het vieren. Gelukkig ben ik er wel op mijn zus haar verjaardag. Over 2 weken hier op Curacao. Helaas betekend dat ook dat mijn tijd er hier alweer bijna opzit. Maar ik ga er nog 4 fantastische weken van maken, waarin nog veel op het programma staat.